mij eerst even voorstellen.
ik woon in koekelare, west-vlaanderen en ben 53 jaar en trotse moeder van een zoon en dochter en grootmoeder van twee flinke kleindochtertjes. Mijn eerste kennismaking met boetseren dateert van zo'n 20 jaar terug, toen heb ik een bosfiguur geboetseert. Maar door het vele werk , verhuis, kinderen opvoeden enz... was mijn hobby helemaal op de achtergrond geschoven. Nu ik al bijna een jaar invalide ben heb ik het boetseren terug ontdekt dankzij een bezoek aan een poppenbeurs en een gesprekje daar met Claudine Roelens. Ik wachtte toch nog een half jaar om de stap te zetten en heb me dan toch ingeschreven voor een cursus bij Claudine. Dat was de beste zet dat ik ooit gedaan heb want ik heb het virus flink te pakken!
Ik volg nu nog altijd les (gewoon omdat het er zo gezellig is) en maak soms al een werkje in mijn eentje thuis!
Ik moet nog heel veel leren en nog meer oefenen maar ik geef niet op !
Ik zal jullie hier op de hoogte houden van mijn creaties en hoop dat jullie er plezier aan beleven!
In het Frans zegt men : "Tout ce qui est petit est mignon!". Het is toch een echte gave en vakkennis hoe een diamantslijper uit een ruwe diamant een op 42-facetten lichtbrekend schitterend stuk kan maken...Probeer dan maar eens van een kind een in klei gebakken engeltje te maken, net groot genoeg om op een taart te passen zonder er door te zakken...Tante Anneke weet wel raad....!
BeantwoordenVerwijderen